บทที่ 6
จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนอุณหภูมิโดยรอบลดลงไปสองสามองศา
ชายคนนี้มีรูปร่างสูงและดูเหมือนเทพเจ้ากรีก เขายืนอยู่ข้างหลังเธออย่างสง่างามและเปล่งประกายออร่าที่น่าเกรงขาม
ชาร์ลอตต์กัดริมฝีปากแน่น เธอกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว เธอเห็นชายคนหนึ่งจ้องมองเธออย่างเฉียบขาดผ่านกระจกเงาในลิฟต์
เขามีลักษณะเหมือนสิงโตที่กำลังจ้องมองเหยื่อ
รีบๆ รีบๆ นะ!
ชาร์ลอตต์จ้องไปที่หมายเลขที่กะพริบบนหน้าจอลิฟต์ หวังว่าจะหนีออกจากสถานที่อึดอัดแห่งนี้ได้โดยเร็ว
สิบสาม, สิบสอง, สิบเอ็ด, สิบ...
เธอค่อยๆ นับตัวเลขในใจ หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบคลั่ง โดยไม่รู้ตัว แซ็กคารีก็ค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้เธอ
ติ๊ง! ในที่สุดลิฟต์ก็ถึงชั้นล่างแล้ว
เมื่อประตูเปิดออก เธอก็รีบวิ่งออกไป เธอรีบมากจนสะดุดล้ม
ปัง! เธอล้มหน้าคว่ำเหมือนกบ
ทุกคนข้างนอกต่างตกใจจนอ้าปากค้าง พนักงานบางคนที่เพิ่งออกจากลิฟต์ปกติก็ปิดปากและหัวเราะคิกคัก
ชาร์ลอตต์รู้สึกละอายใจมากจนอยากจะขุดหลุมแล้วซ่อนตัวในนั้น เธอจึงรีบลุกขึ้นอย่างเก้ๆ กังๆ แล้ววิ่งออกไปโดยเอามือปิดหน้าไว้
ด้านหลังของเธอ ชายคนนั้นมองไปที่ร่างของเธอที่กำลังถอยหนี ขณะที่ริมฝีปากของเขาแสดงรอยยิ้มเยาะ
ชาร์ล็อตต์คิดว่า งานเลี้ยงต้อนรับจะเป็นงานเลี้ยงอาหารค่ำในร้านอาหาร แต่กลับกลายเป็นงานเลี้ยงดื่มที่ Sultry Night ซึ่งทำให้เธอประหลาดใจที่เวสลีย์ก็อยู่ที่นั่นด้วย
นี่คือการประชุมฝ่ายบริหาร ทำไมถึงมีคนจากฝ่ายทรัพยากรบุคคลมาอยู่ที่นี่
ชาร์ลอตต์ไม่พอใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เพื่อนร่วมงานของเธออยู่ตรงนั้น ดังนั้นเธอจึงไม่คิดจะไล่เขาออกไปอย่างหยาบคาย
เวสลีย์ได้แนะนำตัวกับเพื่อนร่วมงานของเธอแล้ว เขายังสั่งเหล้าราคาแพงมาวางเรียงรายอยู่รอบโต๊ะอีกด้วย
เพื่อนร่วมงานชายคนหนึ่งพูดขึ้น “คุณโฮลต์ เหล้าพวกนี้ราคาเกินแปดพันนะ เราไม่ควรทำแบบนี้กับเพื่อนร่วมงานใหม่ของเรา”
“ คุณไม่รู้เหรอ” เวสลีย์ยิ้มกว้าง “ชาร์ล็อตต์เป็นทายาท เธอรวยมาก ในสมัยนั้น เธอสามารถจ่ายเงินค่าเครื่องดื่มให้ทุกคนในร้าน Sultry Night ได้ สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญอะไรสำหรับเธอเลย”
“ โอ้ จริงเหรอ” เพื่อนร่วมงานสาวสองสามคนเริ่มสงสัย พวกเธอเข้ามารุมล้อมชาร์ล็อตต์และซักถามเธอรัวๆ “ชาร์ล็อตต์ คุณเป็นทายาทเหรอเนี่ย ไม่คาดคิดเลย!”
" เลขที่-"
“ แน่นอน” เวสลีย์พูดตัดบทเธออย่างหยาบคายและหัวเราะเยาะ “ลูกสาวคนเดียวของชายที่ร่ำรวยที่สุดในเอชซิตี้ ริชาร์ด วินด์ท์ คุณเคยได้ยินชื่อเขาใช่ไหม”
“ริชาร์ด วินด์ท์เหรอ คนที่กระโดดลงมาจากอาคารเมื่อสี่ปีที่แล้ว?” ชายคนหนึ่งพูดขึ้น “ไม่แปลกใจเลยที่นามสกุลวินด์ท์ฟังดูคุ้นหูฉันมาก”
“ ฉันคิดว่าฉันอ่านข่าวแล้ว ครอบครัวสเตอร์ลิงยกเลิกการหมั้นหมายของลูกชายกับนางสาววินด์ต์ จากนั้นเธอก็มาที่ซัลทรีไนท์และค้างคืนกับสาวประเภทสองคนหนึ่ง เอ่อ นั่นจริงเหรอ”
เพื่อนร่วมงานของเธอต่างจ้องมองเธอ สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้ ความตื่นเต้น และความตื่นตะลึง ขณะที่พวกเขารอคำตอบจากเธอ
ชาร์ลอตต์รู้สึกอึดอัดกับคำพูดเหล่านั้น เธอปฏิเสธที่จะรับมันอีกต่อไป และลุกขึ้นเพื่อจะจากไป
รอย ยัง ผู้จัดการฝ่ายบริหารหยุดเธอและตำหนิคนอื่นๆ “พวกคุณทำอะไรกันอยู่ นี่พวกคุณปฏิบัติกับเพื่อนร่วมงานใหม่ของเราแบบนี้เหรอ เราจะได้ทำงานร่วมกันในอนาคต ดังนั้นอย่าแกล้งเธออีกเลย”
“ โอเค ขอโทษ”
พวกเขาขอโทษชาร์ลอตต์ทันที
เมื่อชาร์ลอตต์สบตากับเวสลีย์ด้วยสายตาขบขัน เธอก็หนีออกจากห้องส่วนตัวโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เธอต้องการหนีจากอดีตและเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่สิ่งที่ผ่านมายังคงหลอกหลอนเธออยู่ ฉันกำจัดมันออกไปไม่ได้เลยใช่ไหม
ชาร์ลอตต์สูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย มันทนไม่ไหวแล้วเหรอ” เวสลีย์เดินตามเธอมาและหัวเราะเยาะ “ แล้วเธอจะรอดได้ยังไง”
“ คุณทำมันโดยตั้งใจ” ชาร์ล็อตต์จ้องเขม็งไปที่เขา “คุณจงใจจ้างฉันและบังคับให้ฉันเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อนร่วมงานเพื่อที่ฉันจะได้อับอาย คุณทำแบบนี้เพื่อแก้แค้นฉัน!”
“ ถูกต้องแล้ว” เวสลีย์ตอบพร้อมพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ฉันสั่งอาหารและเครื่องดื่มมูลค่าหลายแสนเหรียญมาให้คุณโดยเฉพาะ”