บท 716

“ แล้วทำไมคุณถึงร้องไห้ขอความช่วยเหลือเมื่อก่อน?” แซ็กคารียกคิ้วขึ้นมองเขา

“ ฉัน…” หลุยส์พบว่าตัวเองลังเลไปมาระหว่างการยอมจำนนต่อความปรารถนาของเขาและการฟังเหตุผลของเขาอีกครั้ง

“ พูดจริงๆ นะ นั่นเป็นแค่ของเรียกน้ำย่อยเท่านั้น ไม่มีอะไรน่าพูดถึงหรอก” แซ็กคารีตบไหล่เขาเบาๆ ก่อนจะเผยรอยยิ้มลึกลับ “สิ่งที่โดดเด่นคือสิ่งที่ตามมา”