Hoofdstuk 412 Weston, je droomt
Zodra we uitstapten, zakte de auto langzaam weg totdat de weg weer kalm werd. Het leek alsof het tafereel nooit had plaatsgevonden.
Toen drukte de zwarte schaduw op de schakelaar van de stenen deur en hij volgde hem stilletjes naar binnen.
Toen we verder naar binnen liepen, werd de oorspronkelijk pikdonkere kelder plotseling licht.