Rozdział 132

„Jak długo ukrywasz to miejsce?” Sierra siada obok mnie. Wszyscy zajadamy się, jakbyśmy nie jedli od tygodni. To może być odpowiednik dla facetów, którzy są przyzwyczajeni do pełnych posiłków przez cały czas. Niekończący się zapas kanapek z masłem orzechowym i dżemem, którymi żywiliśmy się wczoraj, nie był wystarczający.

„Luna Ava ma to od zawsze, rozłożyła hamak kilka lat temu, kiedy ciągle mnie tu zastawała czytającą”. Wzruszam ramionami. „To zawsze było szybkie miejsce, żeby uciec od taty, kiedy był w humorze”. Skierowałam uwagę na Xandera, który podążył za nami i szybko zmieniłam temat. „Kiedy wyjeżdżacie, muszę się upewnić, że znajdę Wojownika Nickolasa i Osistona, zanim wy wszyscy wyjdziecie”.

„ Kiedy wszyscy skończą jeść, myślę. Chłopaki już wszystko pakują. Wojownik Brogan pytał o ciebie wcześniej, powiedział, że miałeś rozmowę do zakończenia.” Xander uniósł brew, a ja tylko się zaśmiałam i przewróciłam oczami. „Zamierzasz wyjaśnić, czy po prostu zostawisz nas wszystkich w zawieszeniu?”