Rozdział 182

Okej, więc może mieć wrażenie, że jestem tutaj, aby ją przyćmić lub w jakiś sposób zająć jej miejsce. Po prostu muszę pozostać wystarczająco niezauważona, aby nie wchodzić jej w drogę. Nie chcę być „ulubioną” ani nic takiego, co ona myśli. A Król Alfa nazywa mnie również „Małą”, to nie jest wyjątkowy przydomek. Prawie wszyscy moi przyjaciele w domu nazywają mnie synonimem niskiego. Nawet Wyatt nazywa mnie „Potężnym Karłem”. To po prostu rzecz. Wzruszam ramionami.

Ona jednak o tym nie wie. Była na próbach dopiero drugiego dnia i prawie natychmiast po nich wyjechała na zadanie. Nie widziała żadnych interakcji, jakie miałaś z innymi ludźmi w sferze społecznej. Nathaniel mówi rzeczowo. Midge, właśnie skończyłaś 15 lat i zostałaś tu osobiście przywieziona przez Króla Alfa i jego głównego wojownika, jesteś na radarze wszystkich. Czuję, jak kolor odpływa mi z twarzy i robi mi się niedobrze. Wyatt musi to zauważyć, spieszy się, aby poprawić swoje stwierdzenie. „Myślę, że ona jest jedyną negatywną osobą. Od kiedy tu przybyliśmy, byłaś tematem rozmów w ośrodku. Lillian i ja nieustannie zadawaliśmy sobie pytania o ciebie, odkąd zaczęliśmy pracować z tobą w zespole. Myślę, że dlatego przydzielili mnie jako twojego przewodnika na jutro. Jestem zainteresowany chodzeniem za tobą po szkole. Ukończyłem szkołę dwa lata temu, ciekawe, czy coś się zmieniło?”

Wygląda na trochę zamyślonego, jakby przypominał sobie coś przyjemnego ze swoich doświadczeń w liceum. „Myślę, że twój mózg może eksplodować, gdy będziesz za nią chodzić na zajęcia”. Nathaniel znów wstaje od jedzenia. „Czy przyszło ci do głowy, że w wieku 15 lat, będąc na drugim roku studiów technicznych, będzie mogła ukończyć szkołę do końca lata? Jest dwa i pół roku przed wszystkimi swoimi rówieśnikami, ty ledwo zdążyłeś”. On i Lillian śmieją się, gdy pomysł skupia się na Wyatcie. Wyraz jego twarzy był bezcenny.