Rozdział 294

Pięć dni. To już pięć dni nieustannych opadów śniegu. Spadło ponad 24 cale śniegu, co jest niespotykane o tej porze roku, według znajomych, których udało nam się odwiedzić. W rzeczywistości śnieg nam nie przeszkadza, podobnie jak zimno, ponieważ wszyscy jesteśmy gorętsi niż przeciętny człowiek, ale musimy zachować tajemnicę, więc musimy zachowywać się jak ludzie w mieście o dużej gęstości ludzi.

Nickolas wyszedł, żeby pomóc sąsiadom odśnieżyć chodniki i podjazdy. Nie sądzę, żeby sam potrafił sobie pomóc, zawsze był obrońcą i opiekunem. My też wyszliśmy, żeby pomóc, ale nie tak chętnie jak on. Więc pomagamy, żeby wypełnić czas, w przeciwnym razie umarlibyśmy z nudów, bo nigdzie nie możemy pójść.

Głównym problemem jest to, że nie możemy się zmieniać i podróżować jako wilki, zbyt łatwo nas teraz zauważyć przy całym tym świeżym, białym śniegu. I jestem pewien, że ludzie zdziwiliby się naszym nagłym zniknięciem. A podróżowanie pojazdem jakiegokolwiek rodzaju po prostu nie jest bezpieczne przy takiej ilości śniegu, lodowatych wiatrach i tak niskich temperaturach w nocy, że wszystko pokrywa się lodem. Więc nadal jesteśmy uwięzieni.