Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 151
  2. Rozdział 152
  3. Rozdział 153
  4. Rozdział 154
  5. Rozdział 155
  6. Rozdział 156
  7. Rozdział 157
  8. Rozdział 158
  9. Rozdział 159
  10. Rozdział 160
  11. Rozdział 161
  12. „Rozdział 162 Koniec aktu 1
  13. Rozdział 163 Akt 2-1
  14. Rozdział 164
  15. Rozdział 165
  16. Rozdział 166
  17. Rozdział 167
  18. Rozdział 168
  19. Rozdział 169
  20. Rozdział 170
  21. Rozdział 171
  22. Rozdział 172
  23. Rozdział 173
  24. Rozdział 174
  25. Rozdział 175
  26. Rozdział 176
  27. Rozdział 177
  28. Rozdział 178
  29. Rozdział 179
  30. Rozdział 180
  31. Rozdział 181
  32. Rozdział 182
  33. Rozdział 183
  34. Rozdział 184
  35. Rozdział 185
  36. Rozdział 186
  37. Rozdział 187
  38. Rozdział 188
  39. Rozdział 189
  40. Rozdział 190
  41. Rozdział 191
  42. Rozdział 192
  43. Rozdział 193
  44. Rozdział 194
  45. Rozdział 195
  46. Rozdział 196
  47. Rozdział 197
  48. Rozdział 198
  49. Rozdział 199
  50. Rozdział 200

Rozdział 340

Minął już trochę ponad tydzień odkąd znów zaczęłam rozpoznawać i rozmawiać z innymi ludźmi. Włączyłam telefon cały czas i nawet otworzyłam wszystkie przeprosiny Tylera, żeby mógł zobaczyć, że je przeczytałam. Nadal nie odpowiedziałam, nie rozmawiałam z nim od miesiąca, to musi być powolne. Zaczęłam też nosić naszyjnik choker. Myślę, że jeśli Tyler ma mi wybaczyć, to zrobi to patrząc na biżuterię na mojej szyi, która wiele dla mnie znaczy i od innego faceta. Jest naprawdę zbyt elegancki, żeby nosić go codziennie, ale czuję się lepiej, kiedy go mam na sobie, prawie jakbym miała czystą głowę, mając coś od nich tak blisko. Tak samo jest z bransoletkami, jakoś źle się czuję, zdejmując je, jakbym czuła się fizycznie chora, kiedy zdejmuję je pod prysznic lub na trening.

W związkach jest tyle gier, to głupie. Chciałabym nie potrzebować Tylera, żeby myśleć, że powoli mu wybaczam , ale to jedyny sposób, w jaki mi zaufa. Dlatego jestem lepszym wojownikiem. Mogę obić komuś łomot za wkurzenie mnie, a potem zakończyć dzień i iść dalej. Te gry są wyczerpujące.

Przybyłem na zajęcia z ekologii wcześniej i usiadłem na swoim poprzednim miejscu, które normalnie zajmują Tyler, Mike i Robbie. Miałem szczęście, że postanowiłem z nimi porozmawiać, a ich tu dzisiaj nie ma. Czekałem, co wydawało się wiecznością, klasa była w zasadzie pełna, a do rozpoczęcia pozostała tylko minuta lub dwie, gdy w końcu wszyscy trzej weszli, prowadząc coś, co wyglądało na bardzo poważną rozmowę. Żaden z nich mnie nie zauważył, dopóki nie znaleźli się trzy rzędy od góry. Mike zobaczył mnie pierwszy i po prostu się zatrzymał, Robbie, a potem Tyler wpadł na niego.

تم النسخ بنجاح!