Κεφάλαιο 269

Ήταν σαγηνευτικό και υπνωτιστικό και η Αναστασία έμεινε άναυδη για λίγο.

Η Αναστασία πάλευε σαν να εξαρτιόταν από αυτό η ζωή της, απρόθυμη να χάσει την αίσθηση του εαυτού της σε αυτά τα μάτια. Ωστόσο, ακριβώς τότε, ο άντρας άπλωνε ήδη λαίμαργα το χέρι και άγγιζε το εξαίσιο πρόσωπό της. «Δεσποινίς Τίλμαν, είναι μια υπέροχη βραδιά. Θα είναι κρίμα αν δεν κάνουμε κάτι ρομαντικό».

Η Αναστασία ήταν τώρα στην αγκαλιά του Έλιοτ, τυλιγμένη στο άρωμά του. Της εισέβαλε το πύρινο φως στα βάθη των ματιών του, αφήνοντας λίγο τη φρουρά της. Πάλεψε για να πάρει πίσω την αίσθηση της λογικής της και άπλωσε το χέρι για να τον απωθήσει.