Κεφάλαιο 292

Ο Έλιοτ χάιδεψε τα μακριά μαλλιά της και παρηγόρησε την καρδιά της που μόλις είχε συνέλθει από τον εφιάλτη. «Μη φοβάσαι. Είμαι εδώ.”

Ο φόβος της Αναστασίας άρχισε σιγά σιγά να υποχωρεί τότε. Μόνο όταν επέστρεψε στην πραγματικότητα κατάλαβε πόσο σφιχτά τον κρατούσε. Το χλωμό της πρόσωπο άνθισε αμέσως σαν κόκκινο τριαντάφυλλο και τον άφησε γρήγορα. «Συγγνώμη…» μουρμούρισε ντροπιασμένη.

« Για να με απωθήσεις αφού χορτάσεις, πραγματικά δεν έχεις συνείδηση!» παραπονέθηκε. Καθώς καθόταν στην άκρη του κρεβατιού, κοίταξε το μεγάλο κρεβάτι μέσα στο οποίο βρισκόταν και ρώτησε: «Ήταν πολύ άβολο να κοιμηθείς στον καναπέ μόλις τώρα. Σε πειράζει να σε συνοδεύσω στο κρεβάτι;»