Κεφάλαιο 44

«Αναστασία, σου έλειψα αφού χωρίσαμε τόσο καιρό;» Ο Νάιτζελ κράτησε το πιγούνι του και την κοίταξε στοργικά με σαγηνευτικά μάτια.

Η Αναστασία απέσυρε το βλέμμα της και όταν κοίταξε τον Νάιτζελ, χαμογέλασε. "Φυσικά!"

Στη συνέχεια, έβγαλε τα κλειδιά του αυτοκινήτου με συνδεδεμένο κρυστάλλινο μπρελόκ. "Όταν μου λείψεις, θα το βγάλω έξω να το κοιτάξω. Τι γίνεται με αυτό που σου έδωσα; Δεν το πέταξες, έτσι;"