Κεφάλαιο 866

« Είναι η δουλειά μας». Ήταν χαρούμενος που άρχιζε να είναι συνεργάσιμη. Δεν είχε χρόνο να τη φροντίσει, οπότε χρειαζόταν να είναι κοντά του.

Είχε αρχίσει να κρυώνει και ήθελε να επιστρέψει στο δωμάτιό της. Άκουσε τριξίματα όταν περνούσε από τον Ρίτσαρντ και κοίταξε κάτω, μόνο που είδε μερικά ποντίκια να τρέχουν δίπλα από τα πόδια της. Μια κραυγή ακουγόταν όλη τη νύχτα και η Άντζελα πήδηξε στον αέρα. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του και τα πόδια της ήταν κλειδωμένα γύρω από τη μέση του για να μην πέσει. Ήταν κρεμασμένη πάνω του σαν κοάλα μπαρ.

Ο Ρίτσαρντ κράτησε αντανακλαστικά τους γοφούς της για να μην πέσει κάτω. Ο αέρας πάγωσε για μερικές στιγμές και ρώτησε: «Πόσο καιρό ακόμα το κάνεις αυτό;»