Κεφάλαιο 953

Σε αυτή τη σκέψη, τα δάκρυά της έπεσαν ξανά. Έβγαλε τη ζώνη των μαλλιών της, άφησε τα μακριά μαλλιά της να πέσουν στο πρόσωπό της και να τα κρύψει από το θέαμα, στη συνέχεια άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Έτρεξε στην κορυφή του βραχώδους λόφου μέσω μιας συντόμευσης, σκοντάφτοντας σε ακάλυπτους βράχους και παραλίγο να πέσει λόγω της θολής όρασής της.

Ωστόσο, όσο κι αν έκλαιγε, δεν μπορούσε να αφήσει τον πόνο που ένιωθε. Πρέπει να ήταν όλα ένα μεγάλο αστείο από τον Θεό. Μισούσε ακόμη περισσότερο τις πράξεις της τώρα, νιώθοντας ενοχές όποτε σκεφτόταν την Άννι. Ακόμα και τώρα, θυμόταν ξεκάθαρα την ενθουσιασμένη φωνή της Άννι στο τηλέφωνο.

" Άντζι, ξέρεις πώς είναι ο άντρας με τον οποίο θα αρραβωνιαστώ; Ω, μου φαίνεται τόσο όμορφος. Είναι ο πιο όμορφος άντρας που έχω δει ποτέ! Είμαι πολύ ικανοποιημένος με αυτή τη ρύθμιση."