Κεφάλαιο 992

Όταν η Άντζελα κοίταξε στα μάτια του Ρίτσαρντ, ένιωσε ότι ήταν βυθισμένη σε αυτά. Κράτησε την ανάσα της για τόσο παρατεταμένο χρονικό διάστημα που πήρε έναν αναστεναγμό ανακούφισης όταν επιτέλους συνήλθε.

Κούνησε το κεφάλι της και παρακάλεσε: «Σε παρακαλώ, μη με κοιτάς έτσι». Όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να μείνει άλλο μπροστά του, γύρισε και είπε: «Θα έπρεπε να επιστρέψω στο δωμάτιο».

Ωστόσο, καθώς πλησίασε την πόρτα, την άρπαξε από το χέρι και την τράβηξε στην αγκαλιά του χωρίς εμφανή δύναμη. Κρατούσε το ένα χέρι γύρω από τη μέση της και το άλλο πίσω από το κεφάλι της για να τη στηρίξει ενώ τη φιλούσε με πάθος και της έκοψε την ανάσα.