Rozdział 1722

Amanda była zlana zimnym potem z bólu. Kiedy w końcu skończyła pisać formułę, spojrzała na ekran i powiedziała: „Stary panie Lomax, to jest formuła, która przychodzi mi na myśl na razie. Może być niekompletna. Proszę, pomóż mi ją później sprawdzić”.

Peregrine skinął głową. „Nie martw się. Zrobię, co w mojej mocy”. Amanda obdarzyła go wdzięcznym uśmiechem, zanim zwróciła się do Milesa. „Poproś kogoś, żeby przysłał Alvina. Bądź szybki”.

„ Okej.” Gdy miał już zadzwonić do Waltera, Edmund powiedział: „Nie ma na to czasu! Pójdę!”