Κεφάλαιο 232: Ήταν μοναδικός

Η οπτική γωνία του Τσαρλς:

Ο ήχος του κλάματος του γιου μου με ξύπνησε απότομα. Μόλις άνοιξα τα μάτια μου, είδα τον Τζέιμς, την πηγή του θορύβου, να με κοιτάζει με τα αθώα μάτια του. Με κοίταζε μέσα από τον φράχτη της κούνιας.

Για να είμαι ειλικρινής, έμοιαζε με μια μικρογραφία του εαυτού μου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τα μάτια του έμοιαζαν με της Σκάρλετ. Ήταν σαν ήσυχες λίμνες που τραβούσαν τους ανθρώπους προς το μέρος μου με ένα μόνο βλέμμα.