Rozdział 67

„Powiedziała, że nie jest gotowa. Że najpierw chce skupić się na szkole. Dlaczego nie chciała mnie poślubić? Czy ona mnie nie kocha?” – pyta głosem pełnym bólu i cierpienia.

Nie wiedziałem, co powiedzieć. Część mnie cieszyła się, że go odrzuciła, podczas gdy druga bolała w jego imieniu, ponieważ widziałem, że to go rozdziera. „Jesteś niesamowity, Rowan. Jeśli nie chce cię poślubić, to jej strata. Mówię, pieprz ją, stać cię na o wiele więcej”. Podnoszę drinka.

Przez chwilę wpatruje się we mnie, po czym się uśmiecha. „Masz rację, pieprzyć ją” – bełkocze, stukając się naszymi kieliszkami. Nie wiem, jak długo tam zostajemy. Rozmawiamy, tańczymy i pijemy. Kiedy wychodziliśmy, oboje byliśmy pijani, on bardziej niż ja.