Κεφάλαιο 379
Απρίλιος
Παρακολούθησα τον Γκαστόν καθώς έβγαινε από το ντους, με τα μαλλιά του ακόμα υγρά, τυλιγμένα σε ένα βαθύ γκρι μπουρνούζι. Ήταν ένα που είχα επιλέξει για εκείνον. Αναστέναξα και κάθισα πιο άνετα στο κρεβάτι, περιμένοντάς τον να έρθει κοντά μου. Έπρεπε να μιλήσω στον Γκαστόν για τον τρόπο που φέρθηκε στον Κλοντ. Άρχιζε να επηρεάζει τον γιο μου και δεν ήθελα να δω κανένα από τα παιδιά μου να αποξενώνεται.
Ένα μικρό αίσθημα ανακούφισης με διαπέρασε. Τουλάχιστον, ο Πάντι είχε βρεθεί ζωντανός! Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος φόβος μου, ότι δεν θα ήταν ζωντανός όταν θα τον ανακάλυπταν. Αλλά όποιος κι αν προσπάθησε να τον σκοτώσει ή έστω να τον ακινητοποιήσει προσωρινά, δεν είχε μετρήσει για τον δικό του. Το γεγονός ότι είχε προσγειωθεί στα φύλλα τον είχε κρατήσει ζωντανό. Είναι αλήθεια ότι είχε χτυπήσει το κεφάλι του σε έναν μεγάλο βράχο, γι' αυτό και είχε υποστεί σοβαρή διάσειση. Αλλά πίστευα, παρά τις αντιξοότητες, ότι ο γιος μου θα άνοιγε τα μάτια του και θα μιλούσε με συνοχή. Ήταν ένα ένστικτό μου και εμπιστεύτηκα το ένστικτό μου. Ακριβώς όπως είχα πιστέψει, στη μέση της τρομερής μου δοκιμασίας, όταν με είχε απαγάγει ο Ντμίτρι, ότι θα αναδυόμουν ζωντανή και θα ξανασυναντούσα τον αγαπημένο μου σύζυγο, ήξερα ότι ο γιος μου θα ζούσε και θα γινόταν καλά. Ναι, μπορεί να χρειαζόταν χρόνος, αλλά το ΉΞΕΡΑ.