Κεφάλαιο 395
Περσεφόνη
Αργότερα, καθώς ήμασταν ξαπλωμένοι, αφού είχε χρησιμοποιήσει την πετσέτα για να με καθαρίσει, γύρισα προς το μέρος του. Ήμουν ξαπλωμένη στην αγκαλιά του, με το κεφάλι μου ακουμπισμένο στο στήθος του, και οι γκρίζες τρίχες με γαργαλούσαν.
«Μα γιατί, Λούσιεν;» ρώτησα, ακόμα θυμωμένος, «γιατί αυτή η περίτεχνη φάρσα;»