Κεφάλαιο 594

«Ο Αμπντού ήταν επιτακτικός ότι έπρεπε να τα έχω», γρύλισε, σφίγγοντας τα χείλη του καθώς με παρακολουθούσε.

Ένιωσα έξαψη από αμηχανία. Ο έμπορος είχε επισκεφτεί το σπίτι μας μια φορά το περασμένο καλοκαίρι. Ο Σεΐχης Αμπντουλάχ είχε συμπεριφερθεί σαν ξετρελαμένος άντρας, παρασυρμένος από τις εξωτικές λιχουδιές της Μέσης Ανατολής που είχα ετοιμάσει και απρόθυμος να πάρει το βλέμμα του από πάνω μου. Στην πραγματικότητα, συνέχιζε να με κοιτάζει επίμονα, μάλλον το στήθος μου.

Μέχρι που φυσικά, ο Λούσιεν με τράβηξε βλοσυρά να καθίσω δίπλα του και έμεινα εκεί, με το κεφάλι σκυμμένο, μέχρι που έφυγε ο απεχθής άντρας. Αργότερα, ο γιος μου ο Πιρς μού είπε ότι είχαν υπογράψει μια πολύ κρίσιμη συμφωνία με αυτόν τον τύπο, αλλιώς θα τον είχαν διώξει.