Hoofdstuk 2 Ze verborg zich diep

“ Morgen zal ik op het gemeenschapsplein iedereen acupunctuurbehandelingen geven,” instrueerde Wynter kalm. “Vergeet niet om de medicatie te zetten. Blijf niet laat op om drama’s te kijken. De tv-show gaat nergens heen.”

In die tijd was de populairste show in de Harmony-gemeenschap een rechtszaaldrama, en de oudere bewoners raakten er een beetje geobsedeerd door.

Wynter's herinnering maakte hen een beetje schuldig. Ze zei: "Vanaf nu gaan we om tien uur naar bed."

Vroeger was het ondenkbaar dat deze groep oudere bewoners zo gehoorzaam naar iemand zou luisteren. Velen van hen hadden uitzonderlijke prestaties geleverd en zelfs hun identiteit werd geheim gehouden.

De directeur van de gemeenschap, Dom Fisher, had reikhalzend uitgekeken naar de terugkeer van de geniale dokter. Nu haalde hij eindelijk opgelucht adem en zei: "Dr. Genius, ik heb een oogje op uw huis gehouden. Ik heb niemand in de buurt laten komen."

“ Bedankt voor je harde werk,” zei Wynter beleefd. Ze gaf hem wat fruit.

Dom accepteerde het met plezier en zei: "Het is niet moeilijk om werk voor u te doen, Dr. Genius. U gaat toch niet meer weg?" Deze mensen waren niet snel onder de indruk van een kleine community director als hij.

"Ja." Wynter nam de sleutels aan en zei: "Ik ga niet meer weg."

Hij zei opgewekt: "Dat is geweldig nieuws! Dokter Genius, ruim op. Ik zal u nu niet lastig vallen. Als u iets nodig hebt, laat het me dan weten."

Wynter knikte.

Nadat Dom weg was, gebruikte Wynter de sleutels om het slot te openen. Het slot zag er vrij oud uit en was ogenschijnlijk niets bijzonders.

Maar toen ze het eerste slot opende, zag ze een LCD-toetsenbord voor haar.

“ Wilt u irisherkenning inschakelen?”

Wynter antwoordde nonchalant: “Ja.”

“ Irisherkenning is bezig. Even geduld aub…”

“ Irisherkenning voltooid.”

" Welkom thuis, meester," kondigde een hoffelijke elektronische stem aan. Deze was al een tijdje niet geactiveerd.

Met een klik ging het ijzeren hek automatisch open.

Het interieur werd onmiddellijk licht.

Op de twee meter hoge boekenplank stonden medische boeken en diverse flessen en potten met medicinale kruiden. Er stonden veel potplanten in de woonkamer, waarvan de meeste kruiden waren, elk met een label. In het midden van de woonkamer stond een coole zwart-rode motorfiets, de stopgezette BMW Tomahawk.

Wynter liep ernaartoe en pakte een fles mineraalwater uit de koelkast. Ze stond op het punt een slokje te nemen en haar drama bij te werken.

Haar telefoon, die op tafel lag op te laden, klonk met een unieke beltoon.

“ Quinnell de Rijke, word wakker en neem zaken aan! Quinnell de Rijke, word wakker en neem zaken aan!”

Toen de telefoon voor de derde keer overging, drukte Wynter op de knop om te antwoorden: "Spreek."

“ Baas, er is een grote zaak in Southdale. Heb je interesse?”

Wynter nam een slok water en zei: "Wat voor soort zaak?"

“ De rijkste man in Kingbourne is op zoek naar zijn vermiste kleindochter. Hij zegt dat ze in Southdale is en makkelijk te vinden is. Gewoon wat simpel werk en je krijgt een hoop geld.”

Wynter geeuwde en zei: "Geen interesse."

" Wacht! Baas, wacht! Er is nog iets anders dat je leuk vindt!" De stem aan de andere kant was erg gretig. "Het is ook een grote zaak!"

Wynter hield haar kin lui omhoog en zei: "Ga door."

“ De familie Yarwood uit Sorzada City is naar je op zoek. Ze hebben een beloning van tien miljoen dollar uitgeloofd voor een consultatievergoeding. Zolang iemand informatie verstrekt die naar jou leidt, is er ook een beloning. Het is een hoop geld!”

“Dat is oprecht?” Wynter draaide er niet omheen. Ze tikte zachtjes op haar telefoon. “Stuur me de informatie . Ik zal ernaar kijken.”

" Akkoord!"

Het volgende moment veranderden de ramen van de vloer tot aan het plafond in een projectiescherm, waarop de informatie werd weergegeven.

De familie Yardwood was een oude familie die al generaties lang bestond. Ze waren nooit afwezig om het land te beschermen. In haar herinneringen woonden ze in de”

Landgoed van Homeland Security.

Bovendien had de familie Yardwood uitnodigingen gestuurd naar veel beroemde artsen voor een consultatieperiode van een week, met als locatie het plaatselijke Caesar Hotel. Het doel was om te zien wie Dalton Yarwood, het hoofd van de familie Yarwood, kon genezen.

Wat betreft de beschrijving van de ziekte, die was erg kort. Er werd alleen vermeld dat Dalton al jaren zwak was, en het was niet gepast om details openbaar te maken.

Het leek erop dat het niet zo simpel was. Wynter strekte haar benen en zei: "Ik neem deze zaak."