Rozdział 1492

Neera zacisnęła usta, a jej wzrok powędrował w dół, by wylądować na parze dłoni trzymających jej dłonie.

Dzięki starannej pielęgnacji, dłonie te pozostały jasne i smukłe, a ich skóra delikatna. Nawet pod światłem emanowały lśniącym blaskiem. Jej oczy lekko zamigotały, a ona z obojętnym wyrazem twarzy delikatnie cofnęła rękę.

Wrenn objęła dłońmi powietrze i poczuła, że jej serce również jest puste, niewytłumaczalnie przytłoczone głębokim poczuciem rozczarowania.