Rozdział 402

Ciśnienie powietrza wokół Jeana było niskie. Na jego surowej twarzy malował się tylko wstręt, a wrogość wobec Joanny była widoczna.

Odepchnął Joannę z całej siły i spojrzał na nią przerażającym wzrokiem, niczym diabeł.

„Jak śmiesz błagać mnie o litość? Otrułeś moją mamę! To moja największa wyrozumiałość, że cię nie zabiłem! Skoro to zrobiłeś, musisz ponieść konsekwencje. Nie myśl o tym, że uzyskasz moje przebaczenie! A co do leczenia, czy nie wstydzisz się o tym wspomnieć? Beauvort Group w przeszłości przyznała ci tyle funduszy. Jak bardzo przyczyniłeś się do mojej choroby? Nadal leżałbym w łóżku, gdyby Neera mnie nie leczyła. Jak śmiesz przypisywać sobie zasługi?”