Rozdział 49 Kiedy ona odeszła?

Minęły dwie godziny, a każda sekunda wydawała się tak długa, że wszyscy byli spięci. Neera nie odważyła się stracić koncentracji, a pot kapał jej z czoła. Isabella cały czas wycierała pot. W miarę jak kontynuowała, minęło sześć godzin. W końcu operacja dobiegła końca! Neera odprężyła się, widząc, że pacjent jest w dobrym stanie. „Operacja jest ogromnym sukcesem. Pacjent wyjdzie ze stadium krytycznego i obudzi się za dwadzieścia cztery godziny”.

Zespół odetchnął z ulgą, słysząc jej słowa, a Isabella chętnie ją przytuliła i podskakiwała. „Dziękuję za ciężką pracę! Zrobiłaś mi ogromną przysługę!”

Neera była wyczerpana; nie mogła się nawet uśmiechnąć. Pozwoliła Isabelli ją przytulić. Sześć godzin koncentracji ją wyczerpało; nie chciała się ruszać w tej chwili. Zdjęła maskę, patrząc na pacjenta wypychanego z pokoju. „Wszyscy zrobicie później kontrolę”.