Rozdział 25

Ekran telefonu zgasł, ale po kilku sekundach znów się rozświetlił. Kent był z tego zadowolony, ale kiedy spojrzał na niego ponownie, jego wyraz twarzy zmienił się drastycznie. Zerwał się na nogi i odebrał telefon, mówiąc z szacunkiem: „Panie Morrison”.

W chwili, gdy to powiedział, w hałaśliwym pomieszczeniu zapadła cisza.

Nikt nie wiedział, co powiedziała druga osoba, ale wyraz twarzy Kenta pozostał pełen szacunku przez cały czas. Po chwili zmarszczył brwi i powiedział: „Ale czy nie powiedziałaś... Okej, rozumiem”. Po czym zaczekał, aż druga osoba zakończy rozmowę. Następnie zadzwonił do Caroline. „Pani Evans? Byłem na spotkaniu, więc nie słyszałem pani rozmowy. Musi się pani ze mną zobaczyć? Okej, spotkajmy się i załóżmy ładny kapelusz. Nie ma problemu, do zobaczenia jutro wieczorem”.