Rozdział 759

„ Pan Norton nie zrobił tych rzeczy pani Norton! To... to było...” Noah wyjąkał, jego głos załamał się, gdy wpatrywał się w wyraz niepohamowanej furii Benedicta. Noah dręczył się, czy powinien wyjawić prawdę.

Evelyn była w pułapce. Dzięki manewrom Finnicka prędzej czy później ostatecznie odkryje prawdę. Co najważniejsze, Noah nie był w stanie znieść ciężaru swojego oskarżającego sumienia. Każde spotkanie z Vivian sprawiało, że Noah czuł, jakby jego serce miało wyskoczyć z piersi w konsternacji. Wahanie Noaha zostało błędnie uznane przez Benedicta za poczucie winy. Benedict z pogardą zwrócił się do niego: „Czego on nie zrobił? Czy nie przyprowadziłeś osobiście porwanego Viviana do szpitala? Jeśli to nie było na rozkaz Finnicka, to czyj? Powiedz mi, kto oprócz Finnicka miałby prawo mówić ci, co masz robić? Po wszystkim, co zrobiłeś, dlaczego nadal go usprawiedliwiasz?”

„Ja... 1...” Chociaż Noah był zdecydowany ujawnić wszystko przed swoim przybyciem, teraz nie był pewien, czy przyzna się do bycia wspólnikiem. Lekko się wahał, nie wiedząc, jak zacząć. Gdy Noah miotał się w swoim niezdecydowaniu, Benedict prychnął szyderczo, po czym odszedł. Noah został tam, stojąc raczej bezradnie. Jednak nadal musiał wykonać polecenia, które otrzymał wcześniej od Finnicka. Noah szybko uruchomił samochód i pobiegł za Benedictem.