Hoofdstuk 103

Daniel en ik namen afscheid van onze gasten en liepen naar onze suite. Ik zat in mijn kast te bedenken of dit een formele gebeurtenis zou worden of niet. Toen herinnerde ik me het briefje dat de boodschapper me had gegeven. Ik hield het briefje omhoog en zei: "Lees dit maar beter voordat we ons klaarmaken. We vinden het misschien niet leuk wat erin staat." Daniel zei: "We hadden het moeten lezen voordat we de uitnodiging accepteerden, als dat zo is." Ik grinnikte en zei: "Ik denk dat je gelijk hebt." Ik opende het briefje en het was een uitnodiging voor een formeel diner met de koning der vampieren en Izzoth Margon, de koning der demonen. "Shit," zei ik, "dit is ook een diner met de koning der demonen." Yara zei: "Maak je geen zorgen, schat. Selene's plus één is koning Uther." Ik zei: "Lief! De Maangodin neemt koning Uther mee als haar plus één." Daniel zei: "Laten we eens kijken wie de beste vrienden heeft." Ik lachte en zei: "Ik ga douchen. Het lijkt wel een formele aangelegenheid." Hij zei: "Oké. Mag ik je jurk uitkiezen?" Ik zei: "Ja, maar denk alsjeblieft aan mijn dikke buik."

Ik ben klaar met douchen en loop in mijn badjas de slaapkamer in. Ik kijk op ons bed en daar ligt een witte jurk die ik nog nooit heb gezien. Ik begin rond te kijken naar Daniel, en hij slaat zijn armen van achteren om me heen. "Vind je hem mooi?" zei ik: "Jazeker. Ik weet zeker dat er vanavond een overdaad aan zwart gedragen zal worden." Hij draait me om naar hem toe en begint die tenenkrommende kus waar ik zo dol op ben; en hij weet het.

Hij trok zich terug en ging op één knie zitten. "Avery," zei hij, "jij bent mijn wereld. Ik had nooit gedacht dat ik in alles gelukkig zou kunnen zijn... zelfs in de saaie dingen... Maar jij hebt me in alles gelukkig gemaakt. Ik weet dat ik dit in de verkeerde volgorde doe, maar de pups waren er vrij snel. Wil je met me trouwen?" Hij opende een klein doosje en ik zag de allermooiste ring. Witgoud met een prinsessenslijpsel diamant. Inmiddels was ik aan het huilen. "Ja," zeg ik met tranen van geluk terwijl hij de ring om mijn vinger schuift, "ik zou niets liever willen dan je vrouw zijn. Maar niet voordat deze pups geboren zijn en ik mijn lichaam weer terug heb. Oké?" Hij zei: "Oké. Dan kunnen we onze huwelijksreis besteden aan het maken van meer pups." Ik lachte en zei: "Je bent gek. Weet je dat?" Hij zei: "Jazeker. Niemand behalve jij heeft me kunnen verdragen." Ik schudde mijn hoofd en lachte. Hij zei: "Ik zal de gelukkigste man op aarde zijn als ik die lach elke dag kan horen. Dat was het eerste wat ik aan je waardeerde. Je lach. Het was als de mooiste muziek." Ik zei: "Oké, Alpha, je hebt me nu. Je zit voor altijd aan me vast, of je het nu leuk vindt of niet." Hij zei: "Ik kan me niets meer wensen."