Hoofdstuk 107

Koningin Eden en Prinses Layla naderen haar en Koningin Eden zegt: "Koningin Lakelyn Harbor, welkom." Ze stelt zichzelf en iedereen voor. Ik zei: "Aangenaam kennis te maken, Koningin Lakelyn." Haar ogen lichten op als ze beseft wie ik ben. "Luna Avery!" zegt ze, "Ik ben zo blij dat ik eindelijk degene ontmoet die de soort verenigt." Ik zei: "Ik kan alleen maar hopen dat ik dat zal doen. Ik waardeer dat. We hebben ook een alliantieovereenkomst voor je klaarliggen. Wil je meedoen aan het ondertekeningsfeestje?" Ze lacht en zegt: "Heel graag. Dus, op dit moment is dit een alliantie tussen het Zeemeerminnenrijk, het Engelenrijk, het Lycanenrijk en het Weerwolfenrijk." Ik zei: "Eigenlijk alleen onze roedel, voorlopig." Toen zei Selene: "Als ik teken, zal het met alle wolven zijn." Ik zei: "Nou, oké dan. We zijn allemaal vertegenwoordigd." Iedereen lacht en we tekenen allemaal de overeenkomst.

Ik ga naar kantoor om voor iedereen kopieën te maken, en Daniel komt achter me aanlopen. Hij kust mijn merkteken, en ik voel de vonk overslaan. Hij zegt: "Ik ben zo trots op je . Ik snap niet waarom je ooit zou denken dat ik je zou afwijzen." Ik zei: "Je moet niet vergeten wat ik de afgelopen zeventien jaar heb meegemaakt. Ik was al een keer afgewezen en ik had echt niet het gevoel dat ik iets goeds verdiende. Vooral niet dat jij me als je partner hebt geaccepteerd. Het was te mooi om waar te zijn, voor mij." Hij zei: "Ik wist vanaf het moment dat ik je zag dat je voor altijd mijn ware was. Je was prachtig in je sportbeha en legging. Je had je haar in die hoge paardenstaart. Ik vind je haar zo mooi. Het laat je eruitzien als een geest. Elke keer dat je het zo draagt, probeer ik drie wensen te bedenken. Ik kan er nooit één bedenken. Jij bent mijn alles." Ik zei: "Je weet echt hoe je me moet bereiken, weet je dat? We moeten nu deze kopieën afmaken en ze allemaal naar buiten brengen voor iedereen." Hij kuste mijn plek nog een keer en zei: "Misschien kunnen we later nog even een dutje doen." Ik begon te lachen: "Als we dat niet doen, is er altijd nog vanavond. Eerlijk gezegd geniet ik echt van het gezelschap." Hij glimlachte en zei: "Ik ook. We moeten daar maar weer eens naar binnen."

We liepen naar de woonkamer en ze hadden een gesprek over ons. We bleven even voor de deur staan en luisterden. Ik hoorde koningin Nina zeggen: "Kun je je voorstellen dat onze baby's later vriendjes zouden worden? Dat zou zo lief zijn!" Koning Fenris zei: "Ik zou er zeker niet tegenin gaan. Die baby's hebben al heel goede ouders. Ze zullen opgroeien met de kennis van het koninklijke leven. Dat is zeker." Toen hoorden we Selene: "Hun kinderen zullen ook bijzondere wolven worden. Ze zullen ook uitdagingen moeten overwinnen terwijl ze opgroeien, om ze voor te bereiden op hun wolven." Ik vond het vreselijk om dat te horen, maar ik wist dat het nodig was. Koningin Lakelyn zei: "Ik zou ze dolgraag willen leren zwemmen en ze alles over mijn koninkrijk leren."