Hoofdstuk 115

Ik opende het raam en er vloog een havik naar binnen. Hij bewoog en het was Blitz! Ik zei: "Blitz! Ben je ver van huis?" Hij glimlachte en zei: "Mijn thuis is waar ik het wil hebben. Ik heb een bericht van Koning Fenris en Koningin Nina." Ik vroeg: "Is er iets?" Hij zei: "Nee. Ze hebben de echo gehad en ontdekt dat ze een drieling krijgen!" Ik ging diep geschokt op het bed zitten. Blitz zei: "Koningin Nina dacht dat dit de beste manier was om het je te vertellen. Ze zei dat, aangezien er geen weerooievaars bestaan, een weerhavik perfect zou zijn." Ik lachte en zei: "Ze staat een heel wilde rit te wachten." Hij zei: "Jazeker." Daniel vond eindelijk zijn stem terug en zei: "Een drieling? Ik kan me niet voorstellen hoe Koning Fenris zich hierbij voelt." Blitz zei: "Hij is bewusteloos." Ik lachte en zei: "Ik moet Koningin Nina bellen." Daniel zei: "Ik moet Koning Fenris bellen." Ik zei: "Bedankt voor het overbrengen van de boodschap, Blitz. Het betekent echt veel voor ons." Hij zei: "Geen probleem. Ik wilde sowieso deze kant op. Misschien blijf ik nog even. Het is hier warmer." Ik lach en zeg: "Je bent van harte welkom om morgenavond met ons mee te gaan als we naar huis gaan. Ik kan je onze roedel laten zien." Hij zei: "Misschien ga ik daar wel op in. Voorlopig ga ik weer op jacht naar eten. Ik heb eerder een paar lekkere konijnen gevonden." Ik begon te lachen en zei: "Fijne jacht, Blitz. Welterusten." Hij draaide zich om en vloog het raam uit.

Ik opende het raam en er vloog een havik naar binnen. Hij draaide zich om en het was Blitz! Ik zei: "Blitz! Ben je ver van huis?" Hij glimlachte en zei: "Mijn thuis is waar ik het wil hebben. Ik heb een bericht van Koning Fenris en Koningin Nina." Ik zei: "Is er iets?" Hij zei: "Nee. Ze hebben de echo gehad en ontdekt dat ze een drieling krijgen!" Ik ging met een klap op het bed zitten, totaal geschokt. Blitz zei: "Koningin Nina vond dat dit de beste manier was om het je te vertellen. Ze zei dat, aangezien er geen weerooievaars zijn, een weerhavik perfect zou zijn." Ik lachte en zei: "Ze staat een heel wilde rit te wachten." Hij zei: "Jazeker." Daniel vond eindelijk zijn stem terug en zei: "Een drieling? Ik kan me niet voorstellen hoe Koning Fenris zich hierbij voelt." Blitz zei: "Hij is flauwgevallen." Ik lachte en zei: "Ik moet Koningin Nina bellen." Daniel zei: "Ik moet Koning Fenris bellen." Ik zei: "Bedankt voor het overbrengen van de boodschap, Blitz. Het betekent echt veel voor ons." Hij zei: "Geen probleem. Ik wilde sowieso deze kant op. Misschien blijf ik nog even. Het is hier warmer." Ik lach en zeg: "Je bent van harte welkom om morgenavond met ons mee te gaan als we naar huis gaan. Ik kan je onze roedel laten zien." Hij zei: "Misschien ga ik daar wel op in. Maar nu ga ik weer op jacht naar eten. Ik heb eerder een paar lekkere konijnen gevonden." Ik begon te lachen en zei: "Fijne jacht, Blitz. Welterusten." Hij draaide zich om en vloog het raam uit.

Daniel zei: "Voordat ik jou ontmoette, had ik me nooit voorgesteld om met vogels, alligators, beren en al die andere wezens te praten. Nu vraag ik me steeds af wie we de volgende keer gaan tegenkomen." Ik giechelde en zei: "Ik ook! Ik heb dit ook nog nooit eerder gedaan. Ik denk dat het onze combinatie is waar al deze soorten zich tot aangetrokken voelen. Samen zijn we benaderbaar." Hij zei: "Je hebt misschien wel gelijk. Je hebt me een stuk milder gemaakt." Hij slaat zijn armen om me heen en ik zeg: "Ik had niet het zelfvertrouwen om met mensen te praten voordat ik jou ontmoette. Ik was altijd zo boos. Alleen de mensen die het dichtst bij me stonden, zagen mijn vrolijke kant. Ik durfde die kant niet naar buiten te laten zien. Maar dat deel van mijn leven is nu voorbij. Laten we naar bed gaan. Morgen kijken we hoe het met iedereen in Alpha Arnou's roedel gaat en dan mogen we naar huis! Ik kan niet wachten om in ons eigen bed te slapen." Daniel kruipt dicht tegen me aan en slaat zijn armen om me heen. "Niet alleen slapen, maatje." Ik glimlach en leg mijn hoofd op zijn borst. "Natuurlijk. Dat ook."