Κεφάλαιο 137
Ανακτά τον εαυτό του και κάνει αργά υπολογισμένα βήματα προς το μέρος της, ρίχνοντας μια ματιά στα αντικείμενα στο χαλάκι.
"Τι είναι η περίσταση και πού είναι το περιστεράκι μου; Δεν βγήκε να με καλωσορίσει".
«Λοιπόν.. σκέφτηκα ότι ίσως θα ήθελες να περάσεις λίγο μόνος σου με το αυθεντικό σου περιστέρι», λέει η Λέιλα με έναν αργό κοκέτα τόνο, νιώθοντας την καρδιά της να χτυπά πάνω στο κλουβί της.