Rozdział 174

Kiedy Christine podniosła głowę, natychmiast cofnęła się o krok, jej usta się rozchyliły. W szoku, jakby nie wierzyła, że jest sama z Evą w łazience. Widząc to, Eva skrzyżowała ręce i uniosła brwi. Czy za nią był potwór? Dlaczego udawała, że jest zaskoczona jej widokiem? Wiedziała, że Christine nie jest głucha ani nie ma problemów ze słuchem. Damien oznajmił, że zabierze ją do łazienki, więc Christine powinna była wiedzieć, że już tam jest.

„Siostro” – nieśmiało nazwała ją Christine, lekko pochylając głowę, by ukazać skromną i zdrową kobietę. Eva zauważyła łzy i drżące usta. Nie trzeba było jej mówić, co się stało. Jak można było się spodziewać, Christine nie była wystarczająco silna, by poradzić sobie z obelgami tłumu po tym, jak Damien ostro zwrócił uwagę na to, jak niesmaczna jest jej sukienka. Prawdopodobnie została rozdarta przez ludzi i po raz kolejny główna bohaterka nie mogła poradzić sobie z krytyką rówieśników.

W przeciwieństwie do Evy, która zwykła chodzić i sprawiać kłopoty, przez co ludzie nazywali ją niegodziwą, złą i okrutną kobietą. Christine z kolei zawsze była nazywana świętą i przedstawiana jako miła, słodka, łagodna i po prostu nieszkodliwa kobieta. Wszyscy postrzegali Christine jako anioła zesłanego z niebios, podczas gdy Eva była demonicą, która wydostała się z piekła. Ponadto Christine zawsze była chroniona i chroniona przez wszystkich, łącznie z samym Markiem, więc nie mogła poradzić sobie z tą surową i pełną wrogości klasą wyższą, ponieważ nigdy wcześniej nie znalazła się w takiej sytuacji.