Rozdział 493

Jednak nie była w stanie się ruszyć, nie zwracając na siebie uwagi. Wzięła powolny, kontrolowany oddech i ostrożnie otworzyła oczy, gdy drzwi magazynu się otworzyły. Mężczyźni wtoczyli ciężki zielony fotel i dziwną maszynę, która wyglądała, jakby mogła go napędzać.

Jej puls przyspieszył, gdy usłyszała brzęczenie włączanej maszyny. Musiała działać teraz, inaczej straci ostatnią szansę na ucieczkę. Myśl o tym, co ją czeka, jeśli zawiedzie, wywołała u niej falę mdłości, ale nie mogła sobie pozwolić na rozpamiętywanie tego. Teraz nie było miejsca na strach. Tylko działanie.

Lider wszedł za nimi, klaszcząc w dłonie z zachwytu. „Doskonale! Jest jeszcze lepiej, niż sobie wyobrażałem” – powiedział, a jego głos ociekał chorym entuzjazmem. Przesunął dłonią z miłością po powierzchni krzesła, niczym artysta podziwiający arcydzieło.