Rozdział 738

„ Sophia, jeśli wrócę, to możesz mnie już nigdy nie zobaczyć w tym życiu. Czy nie będziesz miała żadnych żali?” Arthur przemówił niskim, chrapliwym głosem.

Wtedy Sophia, siedząc na łóżku, głęboko wciągnęła powietrze, słysząc głos mężczyzny w telefonie. „Nie żałuję. Jestem pewna, że szybko o mnie zapomnisz, kiedy wrócisz. W rzeczywistości pochodzimy z bardzo różnych środowisk społecznych. Żegnaj”.

Sophia nagle odłożyła słuchawkę, gdy skończyła mówić. Objęła kolana ramionami i usiadła na łóżku, pogrążona w myślach. Słowa Marthy zabrzmiały głośno i wyraźnie w jej umyśle i poczuła się, jakby to była klątwa: „Zostaw mojego wnuka. Nie powinnaś próbować radzić sobie z kimś, kogo nie możesz kontrolować. Masz własne życie, a on ma swoje, więc po prostu zostaw go na zawsze. Zrób wszystko, żeby przestał o tobie myśleć, nawet jeśli oznacza to, że go zranisz”.