rozdział-276

Kiwa głową. „Dane powiedział mu, żeby został tam, gdzie mogę go widzieć. Tak zrobił”.

Patrzę, jak inne Wilki zatrzymują się, by go obserwować. Abraxas nie zwraca na nie uwagi, jakby był w swoim własnym małym świecie. Porusza się z precyzją i łatwością, prawdopodobnie podążając za wzorcami treningowymi, które opanował przez lata. „Nie lubię go”.

„Nikogo nie lubisz” – uśmiecha się do mnie z uśmieszkiem i bierze łyk wody ze swojej butelki. „Ale rozumiem, co masz na myśli. On jest dziwny. Jego ruchy, jego słowa. Jak ktoś może wiedzieć takie rzeczy jak on?”