Hoofdstuk 1007

Ik lach en wijs naar het grote bord appeltaart op tafel. "Nou, ik ben blij dat je vrolijk bent," zeg ik en ik grijns naar haar.

"Dat ben ik!" zegt ze, terwijl ze vrolijk naast Jesse neerploft en de taart pakt, alles op haar schoot legt en er met een vork in prikt. "Ik denk niet dat iemand van jullie zich kan voorstellen hoe fijn het is om jaren van duisternis uit je ziel te laten verdwijnen!"

"We zijn erg blij voor je, Mids," zegt Rafe, die zich naar haar toe leunt, erg lief. "En blij dat jij ook je krachten mag houden."