Hoofdstuk 256

"Kom op," mompelt Luca, terwijl ze naar me glimlacht, en als ik mijn ogen open kan ik niet anders dan teruglachen. "Laten we naar binnen gaan - ze eten Daphne daar waarschijnlijk levend op."

"Oh, nee, dat zijn ze niet," zeg ik, afwijzend tegenover het idee en nog niet bereid om naar binnen te gaan, genietend van dit moment alleen met mijn maat. Ik leun dichter tegen hem aan voor een warm moment, genietend van de harde spier van zijn borst tegen mijn wang, wetende dat Ben en Rafe en Jesse perfecte heren zijn van binnen. Of, in ieder geval, Ben en Rafe zijn dat, wat genoeg zou moeten zijn.

Maar Luca geeft me een duwtje en als ik naar hem opkijk, fronst hij zijn neus naar me. "Kom op, knapperd, laten we je wat van die champagne geven." "Probeer je me dronken te voeren, maat?" mompel ik glimlachend.