Hoofdstuk 703

Luca's hoofd schiet omhoog. "Dus dat is het dan, toch? We halen haar hier weg, nu? Haar ergens in een bunker opsluiten totdat we die hele natie aan flarden schieten?"

"Hoe verleidelijk dat ook klinkt," mompelt papa, terwijl hij een kus op mijn haar drukt, "we kunnen het risico niet nemen. Elke individuele vrachtwagen die nu het slagveld verlaat, zal een belangrijk doelwit zijn. Ze weten dat we vanavond een offensief starten - ze zullen op veranderingen letten, ze zullen ons in de gaten houden als we proberen haar hier weg te smokkelen."

Ik zucht, voel me volkomen overweldigd en heel, heel moe. Mijn gedachten kunnen nauwelijks ergens anders heen, behalve de bezorgdheid dat mijn vriend ergens in dit kamp zal sterven.