Hoofdstuk 15

Het blok Eerste Jaar leek mijlenver weg. Tegen de tijd dat Alexandera door de brede deuren naar binnen ging, zweette ze en was ze er zeker van dat haar ogen rood waren van het inhouden van haar tranen. Ze was tegen niemand aangelopen, dus ze besefte dat iedereen zich echt aan de regel van te laat komen hield. Ze hoopte dat ze zich ook aan de andere regels zouden houden: geen ruzie, respect voor anderen, enzovoort.

Aan de voorkant van het gebouw waren verschillende kantoren, waarvan ze aannam dat die van de administratie waren, maar ze zag niemand die haar de weg kon wijzen. Uiteindelijk vond ze een kaart op de papieren die op het prikbord bij de deur waren geplakt en liep ze naar de kamer waar ze direct na de bijeenkomst naartoe had moeten gaan.

Het welkomstpakket bevatte geen studiegids van de academie, wat ze vreemd had gevonden, maar er stond wel dat ze zich tijdens de introductie voor hun lessen zouden inschrijven. Ze hoopte dat het aantal plaatsen niet beperkt was. Als ze hier toch nog een tijdje vast zou zitten, wilde ze in ieder geval beginnen met de studie bedrijfskunde die ze aan een humaniora zou hebben gedaan. Ze was van plan haar vader te helpen met het familiebedrijf als ze eenmaal was afgestudeerd. Alpha Raymond had haar de kneepjes van het vak geleerd sinds hij haar interesse voor het eerst opmerkte. Deze academie leverde eersteklas afgestudeerden af, dus ze wist dat hun academische lessen ook de beste moesten zijn. Ze zou iets nuttigs leren voordat ze naar huis terugkeerde.