Hoofdstuk 93

Alexandera had niets kunnen eten, en Zeke zat in de eetzaal tegenover haar, zonder ook maar te doen alsof hij at. Hij zat zo stil terwijl hij naar haar keek dat ze zich afvroeg wat voor plan hij in zijn hoofd aan het smeden was. Zou hij daardoor weer naar de Isolatie gestuurd worden? Of nog veel erger?

Zeke's blik week pas van haar af toen zijn lichaam zich spande en hij naar de ingang keek. Even later kwam een groep studenten de eetzaal binnen. Ze herkende een paar van hen als de vampiers die Zeke de vorige avond hadden bezocht.

De hele eetzaal werd stil toen ze even stopten om rond te kijken. Omdat vampiers geen vast voedsel aten, had ze er nog nooit eerder een in de eetzaal gezien, en die in het bijzonder zou ze zich wel herinnerd hebben. Net als gisteravond was ze getroffen door hun enorme aantrekkingskracht. Niet zo sterk als de secretaresse van de decaan of de raadsheer, maar zo'n kracht was zeldzaam bij zulke jonge mensen.