Rozdział 68

„Dziękuję, Lewis.” Ponownie się do mnie uśmiechnął i delikatnie założył mi kosmyk włosów za ucho, po czym odchrząknął i odsunął się ode mnie o krok.

„Zaraz się zobaczymy”. Wzięłam głęboki oddech, zanim otworzyłam drzwi do jadalni i weszłam. Natychmiast moje spojrzenie spotkało się ze spojrzeniem królowej wdowy, gdy ostrożnie podeszłam do stołu.

„Spóźniłeś się!” – przemówiła stara królowa, w jej głosie słychać było oburzenie na moje spóźnienie. Spojrzałem jej w oczy i od razu spotkałem się ze spojrzeniem, które krzyczało całkowitą dezaprobatą, jednak pomimo tego, ona naprawdę była plakatowym dzieckiem doskonałości. Jej włosy wyglądały idealnie, żaden loczek nie był nie na miejscu, jej wysportowana sylwetka była subtelnie widoczna pod suknią, jej twarz miała cienką warstwę tego, co mogę powiedzieć, że był drobno zmielonym makijażem, który kosztowałby mnie co najmniej 2 miesiące czynszu i prawdopodobnie chłostę. To było niemal szczerze śmieszne, jak doskonała była ta dama.