Rozdział 223

„Widzę, że się martwisz” – szepnął mi Julian. „Nie powinnaś. Byłabyś oszałamiająca w czymkolwiek”.

Lekki rumieniec pokrył moje policzki. Odwróciłam wzrok, zawstydzona.

Siedzący dalej przy stole Nicholas obserwował nas z zaciśniętymi ustami.