Rozdział 610

„Tego nie wiesz” – powiedziałem. „Tak samo możliwe, że Hawk go porwał, jak i to, że Joyce chciała odejść. Nie znamy wszystkich faktów”.

Weronika nie znalazła pocieszenia w moich słowach. Jej ramiona lekko opadły. „Chciałabym być w dwóch miejscach naraz”.

Nie wiedziałem, co na to powiedzieć. To nie była jej wina, ale nie wydawała się skłonna słuchać rozsądku. Zamiast tego milczałem, oferując jej pocieszenie swoją obecnością bardziej niż słowami. Cokolwiek czuła, mogłem pomóc jej to udźwignąć. Byliśmy przyjaciółmi. Jej ciężary były również moimi.