Rozdział 607

Prozerpina

Następnego dnia Bree zeszła na śniadanie z wyglądem kota, który zjadł całą śmietankę. Jej towarzysz, Stan, podążał za nią, ziewając ogromnie. Bree miała na sobie jeden ze swoich nowych strojów, miękki niebieski kombinezon z prostymi nogawkami z dżinsu. Drogi jak wszystkie jej inne zakupy, ten był z dżinsu w kolorze niebieskim, bez rękawów, z głębokim kwadratowym dekoltem. Miał cztery kieszenie i był klasycznym denimowym oświadczeniem stylu. Ona połączyła go z grubymi skórzanymi trampkami i graficzną koszulką z okrągłym dekoltem, nagle bardziej niż kiedykolwiek uświadomiłam sobie swój zaniedbany stan. Narzuciłam szalik, aby pasował do mojej starej żółtej sukienki letniej, w żałosnej próbie ukrycia jaskrawych fioletowych siniaków na szyi, ponieważ grube, silne palce Luciena zostawiły ślad.

Nie uszło to uwadze przebiegłej Bree, która uśmiechnęła się z politowaniem, a jej wzrok zatrzymał się na moim gardle.