Κεφάλαιο 164 Ξέρεις πόσο ανήσυχος ήμουν

«Τον έδεσα έξω.» Τα φρύδια του Ίθαν συνοφρυώθηκαν. Ο θυμός φούντωσε στα μάτια του. Κοίταξε την Τζάνετ και συνοφρυώθηκε. «Πώς και έμπλεξες με έναν αηδιαστικό άντρα σαν κι αυτόν;»

«Τι σου συμβαίνει; Ακούγεσαι σαν να τον αποπλάνησα επίτηδες.» Τα μάτια της Τζάνετ άνοιξαν διάπλατα στο σχόλιό του. Πάλεψε να ξεφύγει από αυτόν. «Άφησέ με!»

Ο Ίθαν μιλούσε πάντα έτσι στους υφισταμένους του. Δυσκολευόταν να εναλλάσσει τρόπους. Η Τζάνετ ήταν μια λεπτεπίλεπτη και ευαίσθητη γυναίκα και λίγο ταραγμένη μετά από ό,τι είχε συμβεί, οπότε την κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του. «Λυπάμαι που είπα κάτι λάθος. Μάλωσε με ή χτύπησε με αν θέλεις, αλλά σε παρακαλώ μην θυμώνεις μαζί μου».