Κεφάλαιο 7 Πρωινά
Ήταν σπάνιο για τη Janet να ονειρεύεται ευχάριστα όνειρα τελευταία. Στη συγκεκριμένη, η Χάνα νοσηλεύτηκε έγκαιρα και μπόρεσε να αναρρώσει. Πήγαν μαζί σπίτι και η ζωή φαινόταν όλη λαμπερή και ελπιδοφόρα.
Ωστόσο, το χτύπημα του ήχου κλήσης διέκοψε το όνειρό της. Η Τζάνετ σηκώθηκε από το κρεβάτι και κοίταξε ζαλισμένη το παράξενο περιβάλλον.
Πήρε λίγο χρόνο για να θυμηθεί επιτέλους ότι ήταν παντρεμένη. Δεν μπορούσε ακόμα να προσαρμοστεί στην αλλαγή.
Μόλις άνοιξε την πόρτα της κρεβατοκάμαρας, το βλέμμα της έπεσε στον Ίθαν που κουλουριάστηκε στον καναπέ, αγκαλιάζοντας ένα μαξιλάρι. Ο καναπές ήταν πολύ μικρός για το γιγάντιο σώμα του. Τα πόδια του κρέμονταν έξω και μια γκρίζα κουβέρτα ήταν τυλιγμένη γύρω του. Το φως του ήλιου έριξε μια απαλή λάμψη στα αψεγάδιαστα χαρακτηριστικά του, κάνοντάς τον να μοιάζει με Έλληνα Θεό.
Η Τζάνετ χάρηκε που έμαθε ότι ο Ίθαν δεν έκανε καμία κίνηση πάνω της χθες το βράδυ, κι έτσι χαλάρωσε τη φρουρά της γύρω του.
Η Τζάνετ χαμογέλασε μέσα της και μπήκε στην κουζίνα. Στο ψυγείο υπήρχαν αυγά, μπέικον και ψωμί. Φαινόταν ότι τα μπαχαρικά δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ποτέ πριν.
Η Τζάνετ φόρεσε μια ποδιά και άρχισε να φτιάχνει πρωινό.
Το μπέικον τσίμπησε, και η νόστιμη μυρωδιά του βουτύρου αναπνεόταν στον αέρα.
Ο Ίθαν ξύπνησε. Έτριψε τα μάτια του και κοίταξε τη γυναίκα που ήταν απασχολημένη με το μαγείρεμα στην κουζίνα.
Συνέχισε να την κοιτάζει ζαλισμένος. Η σκηνή έφερε αναμνήσεις από το παρελθόν, καθώς μια έντονη αίσθηση νοσταλγίας τον κατέκλυσε.
Για μια στιγμή, σκέφτηκε ότι ήταν ένα όνειρο. Η μητέρα του έφτιαχνε πάντα πρωινό πριν σηκωθεί όταν ήταν παιδί, και όλο το σπίτι μύριζε βούτυρο.
Ο Ίθαν πέρασε ένα χέρι μέσα από τα μαλλιά του. Το όραμα έγινε σαφές και συνειδητοποίησε ότι ήταν η νιόπαντρη σύζυγός του.
Βλέποντας ότι ο Ίθαν καθόταν στον καναπέ και κοιτούσε ζαλισμένη, η Τζάνετ ρώτησε ανέμελα: "Θες πρωινό; Το ψωμί είναι σχεδόν έτοιμο. Φρεσκάρισε πρώτα".
Είχε φτιάξει ένα απλό πρωινό με σάντουιτς και σούπα με ό,τι είχαν στο ψυγείο.
Η Τζάνετ ήταν γνωστό ότι ήταν καλή μαγείρισσα. Η Χάνα της είχε μάλιστα προτείνει κάποτε να ανοίξει ένα μικρό εστιατόριο.
Ο Ίθαν βγήκε σύντομα από το μπάνιο, τράβηξε μια ξύλινη καρέκλα και κάθισε. Το στόμα του βούρκωσε όταν είδε το αχνιστό πρωινό
στο τραπέζι. Πήρε ένα σάντουιτς και τσίμπησε.
Η καρδιά του τραύλισε καθώς θυμόταν την εποχή που ο ίδιος και η μητέρα του είχαν δειπνήσει σε αυτό το τραπέζι πριν από πολλά χρόνια, όταν ήταν παιδί. Ο Ίθαν είχε φάει όλα τα είδη φαγητού από ακριβά εστιατόρια, αλλά τίποτα δεν φαινόταν να είναι στο ίδιο επίπεδο με αυτό που μαγείρευε η μητέρα του. Τώρα, το φαγητό της Τζάνετ φαινόταν να τον πηγαίνει πίσω στο χρόνο -- στις παλιές καλές μέρες.
Το πρόσωπο του Ίθαν μαλάκωσε. Χαμογέλασε στη Τζάνετ, με τα μάτια του να γυαλίζουν από συγκίνηση. "Είναι νόστιμο. Έχει ακριβώς όπως αυτό που μου μαγείρευε η μητέρα μου όταν ήμουν παιδί."
Το στόμα της Τζάνετ άνοιξε. Δεν ήξερε τι να πει. Του είχε φτιάξει ένα απλό πρωινό με τα υλικά που είχαν στο ψυγείο, ωστόσο η ευγνωμοσύνη και η συγκίνηση στο πρόσωπό του την εξέπληξαν. Κούνησε τα χέρια της κουνώντας το κεφάλι της.
"Είμαι κολακευμένος. Σε παρακαλώ, πλύνε τα πιάτα αφού τελειώσεις το φαγητό. Έχω κάτι επείγον να ασχοληθώ σήμερα."
Ο Ίθαν έγνεψε καταφατικά και έφαγε το πρωινό του, απολαμβάνοντας κάθε μπουκιά.
Μετά το πρωινό, η Τζάνετ άρπαξε την τσάντα της και έφυγε. Είχε κάτι σημαντικό να ασχοληθεί σήμερα.
Λίγο μετά την αναχώρησή της, μια καθαρή μαύρη Bugatti σταμάτησε έξω από την αυλή.
Ένας άντρας με ριγέ κοστούμι μπήκε με μια τσάντα.
Ακούγοντας το χτύπημα στην πόρτα και νομίζοντας ότι ήταν η Τζάνετ, ο Ίθαν άνοιξε την πόρτα και ρώτησε: "Ξέχασες κάτι;"
Τα μάτια του Σον Τζόνσον άνοιξαν διάπλατα. Ο τόνος του Ίθαν ακούστηκε παράξενα απαλός. «Είναι πραγματικά χαρούμενο το αφεντικό για αυτόν τον γάμο;» σκέφτηκε.
«Τι σκέφτεσαι, Σον;» Ο Ίθαν έπλεξε τα φρύδια του και έριξε μια ματιά έξω πριν τον γνέφει μέσα στο σπίτι. "Ελάτε."
«Αφεντικό, σου έχω ετοιμάσει πρωινό από το εστιατόριο Michelin».
Ο Ίθαν ήταν επιλεκτικός τρώγων. Έτρωγε μόνο φαγητό από συγκεκριμένα εστιατόρια και φαγητό που παρασκεύαζαν συγκεκριμένοι μάγειρες. Ο Σον ήταν βοηθός του Ίθαν και ήταν υπεύθυνος για το φαγητό του.
«Έφαγα ήδη πρωινό». Ο Ίθαν ανασήκωσε τους ώμους αδιάφορα. "Μπορείτε να το φάτε αν θέλετε. Στη συνέχεια, πλύνετε τα πιάτα στο νεροχύτη αφού τελειώσετε το φαγητό."
Ο Σον σοκαρίστηκε ξανά. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο άντρας που είχε μπροστά του ήταν πραγματικά το αφεντικό του. «Θα μπορούσε ο γάμος να αλλάξει κάποιον τόσο σύντομα;» αναρωτήθηκε.