Rozdział 200: Mały przodek, którego wybrałem, muszę go rozpieszczać, nawet jeśli będę musiał uklęknąć

„Panie Cudowny Doktorze, to naprawdę ty!”

„Mężczyzna” podniósł głowę, odsłaniając parę niezwykle czarnych i jasnych oczu. Serce małej pielęgniarki, które było martwe od wielu dni, natychmiast odzyskało życie.

Myślała, że już go nigdy nie zobaczy.