Rozdział 259

Gdy Enzo, Cynthia i ja zostaliśmy sami, zaczęliśmy z Enzo tłumaczyć, co dokładnie się wydarzyło. Gdy wyjaśniliśmy, że całe miasto zostało zalane, że nigdzie nie ma Fullmoons i że ostatecznie wzięliśmy sprawy w swoje ręce, oczy Cynthii powoli się rozszerzyły.

„Ja... nie wiem, jak mam ci podziękować” – powiedziała Cynthia, gdy skończyliśmy. „Gdyby nie wy, dzieciaki, nasz kampus zniknąłby na zawsze”.

Zanim Enzo lub ja mogliśmy odpowiedzieć, ktoś nagle zapukał do drzwi. Wszyscy spojrzeliśmy w górę, by zobaczyć Matta i resztę drużyny hokejowej stojących tam, wraz z kilkoma mężczyznami, których nie rozpoznałem od razu; sądząc po ich pasujących czarnych mundurach z logo pełni księżyca na piersiach, mogłem stwierdzić, że byli to Fullmoons.