Rozdział 38

Nicole, stojąc prosto, podniosła swoje czarne jak smoła oczy i powiedziała chłodno: „Po pierwsze, jako sekretarka prezydenta Gardnera, źle z twojej strony jest atakować mnie osobiście, nie rozróżniając, co jest dobre, a co złe. Po drugie, nie ma problemu z moim projektem, ale krytykowałaś go, jak ci się podobało, mimo że niewiele o nim wiesz. Po trzecie, niegrzecznie jest przerywać komuś, kiedy mówi”. Jej głos był pełen godności, a w jej oczach nie było śladu strachu.

Amber spojrzała na kobietę przed nią, która wyglądała czysto i ładnie, mimo że nie miała makijażu. Amber nie pochodziła z biednej rodziny i przyszła do pracy w Gardner Corporation tylko dlatego, że czuła coś do Coltona. Queenie — ta suka — pomijając, teraz nawet stażystka ośmiela się mieć oko na Coltona. Nie ma mowy, żebym mogła to znieść, pomyślała. Dlatego też, zadrwiła, coraz bardziej wściekła, mówiąc: „Kobiety takie jak ty są na pęczki. Czy ty nie zakradłaś się tu tylko po to, żeby mu dorównać i stworzyć sobie okazję, żeby zostać z nim sam na sam? Taki drobny podstęp jest dla mnie oczywisty na pierwszy rzut oka!”

Nicole uznała Amber za nierozsądną dopiero, gdy słuchała jej oszczerstw. Zmarszczyła brwi i powiedziała: „Jesteś szalona”.