Rozdział 7

Pogoda w połowie stycznia była chłodna, na zewnątrz nieustannie padał deszcz.

Oczy Nicole trochę przygasły, gdy spojrzała na datę. Dziś był 18 stycznia — rocznica śmierci jej matki.

Nicole chciała zabrać Hayden dzisiaj do swojej matki, ale pogoda była naprawdę kiepska, więc postanowiła zrobić to dopiero, jak się poprawi.

Cmentarz był pusty, nie było na nim wielu ludzi. Trzymając bukiet kwiatów w jednej ręce i czarny parasol w drugiej, Nicole powoli podeszła do grobu swojej matki. Ku jej zaskoczeniu, przed grobem stali już mężczyzna i kobieta. Kobieta była Queenie, a mężczyzna Williamem Andersonem — jej tak zwanym ojcem.

Pomarszczona twarz Williama miała w sobie odrobinę emocji. „Minęło trochę czasu, odkąd ostatni raz się widzieliśmy, Nicole. Słyszałem od Queenie, że wróciłaś, więc przyszedłem tutaj, żeby na ciebie poczekać, myśląc, że tu przyjdziesz”. Kiedy usłyszał od Queenie, że Nicole wróciła, był nieco sceptyczny. Po kilku obliczeniach w myślach zdał sobie sprawę, że rocznica śmierci matki Nicole była tuż za rogiem. Ponieważ Nicole była bardzo przywiązana do swojej matki, na pewno przyjdzie tutaj, żeby odwiedzić grób swojej matki. Dlatego przyszedł tutaj wcześnie rano, żeby poczekać na Nicole, i oto była, nadchodząc dokładnie tak, jak się spodziewano.

William wstydził się tego, co wydarzyło się pięć lat temu. Jednak to dzięki temu Queenie udało się przywiązać do rodziny Gardner, co doprowadziło do zmiany nastrojów w podupadającej wówczas rodzinie Andersonów. Nigdy nie pozwoliłby nikomu — w tym swojej biologicznej córce tuż przed nim — zniszczyć spokoju Andersonów!

Nicole chłodno przeszła obok hipokrytycznego mężczyzny przed nią. „Odejdź! Nie zakłócaj spokoju mojej mamy”.

„Niech przeszłość będzie przeszłością, Nicole. Porozmawiajmy szczerze. Nicole…”

Niezależnie od tego, co powiedział William, Nicole położyła kwiaty na grobie matki i oddała jej hołd. Potem odwróciła się i odeszła, nawet nie spojrzawszy na dwie osoby za nią.

Wykwintnie umalowana twarz Queenie natychmiast się wykrzywiła, gdy zobaczyła, jak Nicole patrzy na nich z góry. Co upoważnia tę sukę do przyjmowania tak wyniosłej miny?!

Gdy Nicole przechodziła obok Queenie, ta druga złapała ją za nadgarstek z taką siłą, jakby jej paznokcie miały wbić się w ciało tej pierwszej. „Nicole, nie chcesz już rzeczy swojej matki?”

Nicole zatrzymała się w miejscu.

Widząc odpowiedź kobiety, Queenie uśmiechnęła się z zadowoleniem. „Jeśli chcesz zabrać jej rzeczy, to wróć z nami do domu!”

Deszcz padał coraz mocniej. Stojąc przed znajomą willą, Nicole emanowała ponurą aurą przez każdy por, a jej wykwintne rysy napinały się. I oto jestem, stojąc przed rezydencją Andersonów — zimnym i obrzydliwym domem, pomyślała. Pięć lat temu, aby uratować matkę przed chorobą, przyszła tu ze łzami w oczach, aby pożyczyć pieniądze od Andersonów, tylko po to, aby zawrzeć umowę, w której w zamian oddała się prostytucji. Pomyśleć, że wróciłam pięć lat później…

Widząc Nicole wchodzącą do domu, William natychmiast nakazał służbie podać jej kawę, zachowując się tak, jakby naprawdę był dla niej kochającym ojcem. „Napijmy się czegoś ciepłego, Nicole. Pogoda jest trochę chłodna”.

Kochający ojciec? Nicole prychnęła szyderczo. Ten łajdak wygłupiał się na zewnątrz, kiedy mama była w ciąży, pomyślała . Matka Nicole była w złym stanie zdrowia odkąd urodziła Nicole, ale William zmusił ją do rozwodu, gdy Nicole miała osiem lat. Po rozwodzie matka Nicole została bez grosza przy duszy. Nie mając pieniędzy na wychowanie Nicole, nie miała innego wyjścia, jak pozwolić Nicole zostać w Anderson Residence.

Niecały miesiąc po rozwodzie William poślubił macochę Nicole, która przywiozła ze sobą małą dziewczynkę — Queenie — młodszą od Nicole zaledwie o trzy miesiące. Macocha Nicole nienawidziła Nicole, więc dla małej Nicole rutyną było traktowanie jej obojętnie, karmienie zepsutym jedzeniem i brutalne bicie, ale William przymykał na to wszystko oko.

Nie będę już miała nic wspólnego z bezduszną rodziną Andersonów po śmierci mamy! - pomyślała Nicole. "Po prostu to wyrzuć. Po co, do cholery, każesz mi wracać?" - zapytała zimnym głosem. Wysiłki, jakie włożyli, żeby mnie sprowadzić do domu, ich płaszczenie się i hipokryzja - to oczywiste, że przychodzą do mnie z siekierą do obrzezania.

"Po prostu skończ z nią pieprzyć, tato" - wtrąciła Queenie. Przechodząc od razu do sedna, powiedziała do Nicole: "Będę z tobą szczera, Nicole. Możemy pozwolić ci wrócić do rodziny Andersonów i nadal być najstarszą córką rodziny - ale pod jednym warunkiem".

Patrząc na Nicole, jakby była śmieciem, kontynuowała z pogardą: „Dopóki jesteś gotowa poślubić prezydenta Manna, pozwolimy ci poślubić go jako młodą damę Nicole z rodziny Andersonów dla dobra godności”. Spoglądając na Nicole z błyskiem zazdrości w oczach, dodała sarkastycznie: „Mogłaś się prostytuować za 200 000 pięć lat temu, więc nie musisz teraz zachowywać się tak świętoszkowato. Z tytułem młodej damy Nicole, po zostaniu kobietą prezydenta Manna, przynajmniej przeżyjesz resztę swojego życia, nie martwiąc się o jedzenie i ubranie”.

Queenie zazdrościła Nicole za to, że przespała się z Coltonem. Od czasu, gdy Nicole przespała się z mężczyzną pięć lat temu, Queenie nigdy nie miała okazji go dotknąć. Chociaż Colton bardzo pomagał Andersonom i spełniał każde jej życzenie, Queenie naprawdę pragnęła tylko samego mężczyzny!

Na twarzy Nicole pojawił się cień zaskoczenia, gdy usłyszała słowa Queenie. „Prezydencie Mann? Masz na myśli Josepha?” Czy mówi o ojcu Hayden?

„Joseph? Co sprawia, że myślisz, że zasługujesz na to, żeby go poślubić?” Queenie nie mogła powstrzymać się od śmiechu, gdy usłyszała, jak Nicole wspomina imię Josepha. „Jak śmiesz w ogóle myśleć o poślubieniu Młodego Mistrza Josepha? Mówię o Robercie Mannie, ojcu Młodego Mistrza Josepha!”