Κεφάλαιο 101 Μια Συμφωνία

Καθώς η Άμπερ έτρεμε από οργή και έδειξε τον θυμό της, η Τέσα παρέμεινε ήρεμη και είπε: «Ο Σάιλας άξιζε αυτό που του ερχόταν, αλλά εσύ; Ποια είσαι εσύ που μου κάνεις κήρυγμα; Η γιαγιά μου; Μιλώντας γι' αυτό, υποθέτω ότι ίσως ξέχασες το γεγονός ότι έδιωξες τη μαμά μου από το σπίτι και είπες σε εμένα και τον αδερφό μου να σε ξεχάσουμε ως γιαγιά μας! Γιατί λοιπόν προσπαθείς να μας κάνεις κουμάντο εδώ τώρα; Εσύ ήσουν ο λόγος που ο Σάιλας απάτησε τη γυναίκα του. Εξαιτίας σου, μας πήρε το μοναδικό μας σπίτι και μας άφησε να πεινάμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό!

Πριν από μερικά χρόνια, ο αδερφός μου χρειαζόταν χρήματα για να περιποιηθεί τα πόδια του, αλλά όλοι μας απορρίψατε! Τώρα που ο Τίμοθι δημιούργησε με επιτυχία κάποια επαναστατική εφεύρεση που θα μπορούσε ενδεχομένως να του φέρει μια τεράστια περιουσία, προσπαθείτε να τον απαγάγετε πίσω στο σπίτι επειδή τώρα σας φαίνεται χρήσιμος! Πού είναι η ντροπή σας;! Στο λέω τώρα! Δεν με νοιάζει αν είσαι εσύ ή κάποιος άλλος, αλλά ο Σάιλας θα περάσει τις μέρες του πίσω από τα κάγκελα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν με ξανακάνεις παρέα, θα φροντίσω να σε κλειδώσω. σε ένα κελί κι εγώ, και ορκίζομαι ότι το εννοώ.

Η Τέσα διέψευσε θυμωμένα την ηλικιωμένη κυρία, απαντώντας με λόγια σαν λεπίδες που κόβουν το δέρμα.