Hoofdstuk 405

"Was hij altijd al zo toen hij jullie coachte in het hockeyteam?" vroeg ik terwijl ik me omdraaide en naar Matt keek.

Matt grinnikte wrang en knikte. "Ja, eigenlijk wel," zei hij. "Misschien niet zo slecht. Maar toen we net begonnen, was niemand van ons erg goed en hadden we een paar mensen in ons team die het niet zo serieus namen. De eerste paar maanden trainde Enzo ons als de hel. Ik weet nog dat ik thuiskwam en zo'n spierpijn had dat ik nauwelijks kon bewegen. Maar het was het waard."

Ik knikte langzaam en keek weer naar Enzo. Misschien waren de nieuwe rekruten voor hem net als het nieuwe hockeyteam, en moest hij ze in vorm krijgen. Ik nam aan dat ik hem moest vertrouwen, aangezien zijn trainingsmethoden hadden geresulteerd in een van de beste hockeyteams in dit deel van het land, maar het was nog steeds moeilijk om naar te kijken.